Her kahveden sonra fal kapatırsın
Kendini hiç sevmezsin
Her sigarayı ölümün yaklaşsın diye içersin
Sen kendinle hiç anlaşamazsın
Seni biliyorum
Yazarsın da yazarsın
Kaleme yaklaştığında yanar, uzaklaştığında donarsın
Dengeyi bulamazsın hep dengeyi ararsın
İnsanları toparlar kendini toparlayamazsın
Seni hatırlıyorum
Bir ara çok konuştun, anlatmaya çalıştın
Anlaşılmadığını farketmen uzun zaman aldı
Ya da sen anlamakta geciktin
Susmaya ise şöyle başladın; yavaş yavaş
Önce kelimeler azalacaktı sonra cümleler
Sonra her şey daha az dikkatini çekecekti
Sonra başka hayatlar umrunda olmayacaktı
Aslında bu umursamayış
Onların seni umursamadığını farkettinde başlayacaktı
Şimdi bitiriyorum
Daha seni çok yazacağım
Daha seni çok anlatacağım
Hele biraz daha bi değiş...
